یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست
حالیا خانه برانداز دل و دین من است
تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست
باده لعل لبش کز لب من دور مباد
راح روح که و پیمان ده پیمانه کیست
دولت صحبت آن شمع سعادت پرتو
بازپرسید خدا را که به پروانه کیست
میدهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
که دل نازک او مایل افسانه کیست
یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین
در یکتای که و گوهر یک دانه کیست
گفتم آه از دل دیوانه حافظ بی تو
زیر لب خنده زنان گفت که دیوانه کیست
فال حافظ کوتاه
دلت از جایی گرمه
ولی نمیدونی از کجا
معنی کامل غزل حافظ
خدایا این کیه که مثل شمع جان و دل رو گرم میکنه؟ جان من که سوخت ! این جانانه کیه؟
نمیدونم کجاست و با کی به سر میبره ولی در هر صورت دل و دین من رو برده
کاشکی اون لب هاش از لبای من دور نشه که مستم میکنه. الان نمیدونم کی رو مست میکنه؟
کدوم پروانه است که اینقدر سعادت داره که دور این شمع بچرخه؟
همه میخوان به خودشون جذبش کنن. ولی معلوم نیست اون جذب کی شده؟
خدایا صورتش مثل ماه و ستاره میمونه. مثل مروارید میدرخشه. این گوهر مال کیه؟
با آه حسرت بهش گفتم که دیوانت شدم. زیر لب خندید و پرسید: دیوونه کی شدی؟
معنای کلمات سخت این غزل
دل افروز: دل آتش زن
لعل: سنگ سرخ رنگ
راح: شادی
افسون: ذکر جادوگران
وش: پسوند شباهت ؛ شاهوش: مثل شاه
جبین : پیشانی
در : مروارید
نتیجه گیری از غزل 67 حافظ
غزل یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست بخشی از زندگی ما را به تصویر میکشد زمانی که زیبایی کسی آنقد در نگاهمان زیاد است که گرمایش را در قلب و جان خود حس میکنیم. این فرد زیبا آنقدر زیبا است که همه را دیوانه کند و ما فقط یکی از دیوانگان او هستیم. همین موضوع ما را آزار میدهد و همش با خود می اندیشیم که او اکنون با کیست و با که میخوابد؟ تا از این فکرها دیوانه شویم
ولی این فکرها درست نیست. چون چیزی که مهمه گرمایی که دل ما به خاطر وجود اون حس میکنه
باز هم فال حافظ بگیرید یا….
حافظ خوانی بیشتری را به صورت صوتی بشنوید (روی لینک زیر بزنید)
